چاقی مرض نوعی بیماری مزمن است که به افزایش استرس اکسیداتیو کمک می کند. جراحی بای پس معده روش استاندارد طلایی در درمان عوارض این بیماری است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه تعادل بین پرواکسیدان- اکسیدان (PAB) به عنوان یکی از معیارهای استرس اکسیداتیو و پرو فایل های گلیکولیپید 6 ماه پس از عمل بای پس معده بود. این مطالعه دربیمارستان امام رضا مشهد نمونه گیری شد. سی و پنج بیمار چاق با علامت توده بدنی ≥35 کیلوگرم بر مترمربع به طور تصادفی انتخاب شدند. از روش PAB برای تخمین تنش اکسیداتیو استفاده شد. آنتروپومتريك ها و گليكوليپيد پروفیل درابتدا و 6 ماه بعد از عمل جمع آوري شدند. تجزیه و تحلیل آماری با استفاده از نرم افزار SPSS 16 انجام شد. این مطالعه کاهش قابل توجهی بعد از عمل در مقادیر PAB سرم را در مقایسه با پایه نشان داد. همه پارامترهای آنتروپومتریک و چندین پارامتر گلیکولیپید به طور قابل توجهی  بعد از عمل جراحی کاهش می یابد  , در حالی که کلسترول لیپوپروتئین با تراکم بالا سرم بی تأثیر بود. آناليز رگرسيون نشان داد كه مصرف دارو كنترل عوارض بيماري و قند خون ناشتا به عنوان عوامل مستقل در پيش بيني مقادير PAB 6 ماه بعد از عمل است.